12 Temmuz 2008 Cumartesi

Safranbolu’da Bulutlar


Oğul otları fırlar kerpiç evlerin kıyılarından. Aralarına serpilmiş üç beş ısırgana değmeden birkaç tutam koparıp avucunuza sürerseniz limon kokarlar.




Evler... Tarihe soluk veren bir varlık gibi... Pencereler, bilge bir çift göz gibi size bakarlar zamanın ötelerinden...


Dayanamaz, süzülüverirsiniz kapıdan serin bir geçmişe...

Odaların zeminlerindeki tahtaların genişliğidir zenginliği gösteren. En geniş tahtaları kim döşemişse ayaklarının altına, en zengin odur... Ve zenginliği göstersin diye bir de dolapların kapaklarındaki dillerin üzerinde eski Osmanlı parası çakılıdır.

Yollara döşenmiş kırık taşlar ağlardan güverteye dökülmüş şaşkın balıklar gibi kaynaşıp dururlar... Yol ustalarının kırık kalplerindeki hüzünler gizlenmiştir sokaklara...



Safranbolu yaşlı bir çocuk gibi şiirler okur... Bulutları ararsanız, evlerin çatılarına göz kırpmanız gerekecektir...






Yazı ve Fotoğraflar:
Bülent Akdağ / 05.07.2008