Amasra'dan Cide'ye kıvrılan yolda ister istemez bir görüntüye odaklanırsınız: Gideros Koyu... Aşağıya inip suyun yeşiline dokunmak gelir içinizden. 
Safranbolu'dan Yenice'ye doğru dağlarda ıhlamurlar ve çamlar... 
Kıvrım kıvrım uzayıp giden yol hiç bitmeyecekmiş gibi gelir de birden bir aşiyan yoluna girince unutuverirsiniz saatleri..
Evler... Tarihe solu
k veren bir varlık gibi... Pencereler, bilge bir çift göz gibi size bakarlar zamanın ötelerinden...
Dayanamaz, süzülüverirsiniz kapıdan serin bir geçmişe... 
Odaların zeminlerindeki tahtaların genişliğidir zenginliği gösteren. En geniş tahtaları kim döşemişse ayaklarının altına, en zengin odur... Ve zenginliği göstersin diye bir de dolapların kapaklarındaki dillerin üzerinde eski Osmanlı parası çakılıdır. 
Yollara döşenmiş kırık taşlar ağlardan güverteye dökülmüş şaşkın balıklar gibi kaynaşıp dururlar... Yol ustalarının kırık kalplerindeki hüzünler gizlenmiştir sokaklara...
